جنگ اول به زصلح آخر
از ذوقي كه از ديدن توپ ميكني ودرخشش چشمات؛از اينكه با اين راه رفتن نصفه ونيمه هر جا ميبينيش دنبالش ميري ومي ايستي و پا تو بلند ميكني و شـــــــــوت...وبعد هم تلپي مي خوري زمين وكلي مي خندي ؛بايد اين طور نتيجه گرفت كه در روز هاي نه چندان دور خانه ماهم سنگر بندي خواهد شد ...
سنگر خانوم ها(ننه علي ودخترا...)
سنگر آقايان(ابوعلي وپسرا...)
خانوما:بزن اون كانال سريال داره...
آقايون:بذار اون كانال فوتباله...
واز همين حالا بايد بدوني مامان جان كه برنده مشخصه كه خانوما هستن
-----------------------------------
بيرون كه ميريم ؛نزديك خانه كه ميشيم با انگشت به در خانه اشاره ميكنه كه يعني بايد داخل اين خانه شيم؛ يه همچين پسر دانشمندي داريم ما ؛قربون حافظه ات برم.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی