جوجه طلبه

ماااااماااااا......جانم.....ماااااماااا.....بله....مااااماااان...چیه باااااباااااا......بله......باااابااااا.....جانم......باااااباااااییی.....چیه مکالمات این روزهای ما با علی که اگردل به دلش بدهیم تاصبح روز بعد ادامه پیدا میکند وقتی شیرین تر میشود که مارا باهم  می بیندو مستقیم به چشمهایمان نگاه میکند, اول مامان میگوید ولبخندش را تحویل میگیرد بعد بابا میگوید وبوسه اش را نوش جان میکند به به! از این عسلی که مدام در کاممان می ریزی.

ســـــــــــــــلام ما برگشتیم... یااااااا(به سبک سنجد)بخوانید...   ازهمه دوستانی که تو این مدت جویای احوالات ما بودن بسیار ممنونیم وهمین طور شرمنده که بعضی از دوستان رو نگران کردیم با غیبتمون شهر در امن وامان است آسوده بخوابید ... روزهای پر ماجراوشلوغ پلوغ والبته پربرکتی روگذروندیم شکر خدا بزودی زود پای سفره دلمون دعوت خواهید شد...

این روزها مهمان حریم حرم رضوی هستیم نرسیده سرما خوردی و کمی بهانه گیر و کسلی اما شکر خدا امروز حالت بهتر است... زیارت می کنیم اما به سبک تو،تمام صحن های حرم را تاتی تاتی طواف می کنیم،به زاءران کشورهای دیگر دست میدهیم وخش وبش می کنیم،همچنین به خدام حرم... لای تمام سنگفرشهای حرم را وارسی میکنیم،،در حوض های حرم اب بازی می کنیم،باتمام بچه های زاءر طرح دوستی می ریزیم حتی به زور،!دنبال ویلچر مادر بزرگ ها وپدرزرگ ها راه می افتیمو هلشان می دهیم ،ماشینهای حمل سالمندان را که می بینیم می ایستیم کناری و خوب با دقت نگاهشان می کنیم تا چیزی دستگیرمان شود ! مهرتمام خلق الله را در دهان می کنیم،به تمام ملت لبخند می زنیم تند تند،مبادا کسی از قلم بی...

  دور دهانت كه مانده غذا مي ماند؛ لباسهايت كه كثيف و لكه لكه ميشوند؛بوي عرق پاكت كه از دور گردنت به مشامم ميرسد؛ برايم دوست داشتني تر مي شوي.

به حساب هجري قمري امروز تولد يك سالگي توست... سه روز بعد از ميلاد حضرت زهرا(سلام الله علیها) يك سال باهم بودن؛ يك سال نفس در نفس هم زدن؛ يك سال مادري؛ يك سال پدري... ديگر قاطي زميني ها شده اي؛ زنجير دنيا كم كم دارد دور پاهايت مي پيچد؛ اينكه اين دنيا بايد برايت زندان باشد به كنار؛ اين كه بايد به آن دل نبدي به كنار؛ اين كه هزار ويك نيرنگ وفريب دارد به كنار.. اما دنيا جاي خوبيست براي كاشتن؛ كاشتن بذر خوبي؛ تقوا؛ صداقت؛ محبت؛ براي جمع كردن توشه سفر؛ براي عبادت وسجده ي در برابر معبود، براي لحظه هاي جاودانه نيايش با معبود... اين دنيايي كه يك سال است ساكن آن شده اي هديه بزرگ خداوند است به تو پس از آن خوب بهره بگیر در مسير بندگي وعبوديت ...

ستايش مخصوص خداييست كه به تو آموخت لبخند زدن را... براي جلب محبت اطرافيانت ؛براي ادامه بقا وحياتت... لبخندي كه دلها را نرم مي كند... لبخندي كه اشكها را جاري مي كند... لبخندي كه به خاطرش بزرگ ترهايت به تو رحم مي كنند... لبخندي كه در يك ثانيه آتش شعله ور خشم وبي صبري را خاموش مي كند... ستايش مخصوص آفريننده لبخند توست.

 مي دانم كه تمام مادرها اين گونه اند... وقتي بازي ميكني ؛وقتي راه ميروي؛وقتي شادي؛نگاهت ميكنم ولذت ميبرم؛يك آن ومثل  برق از خاطرم ميگذرد لحظه اي كه سرت به ميز يا ديوار يا پايه مبل مي خورد يا زمين ميافتي و بعد همانها كه از خاطرم گذشت همان لحظه اتفاق مي افتد... نميدانم جنسش را چه بنامم؛از همان الهام هايي كه به قلب ام موسي ميشد يا الهام هايي كه به زنبور عسل ميشود... هرچه هست باورش دور نيست از ذهن كه به قلب مادراني چون من هم خداوند الهام ميكند. ------------------------------------- -حتي مرغان هوا هم برايش جذاب اند وبا انگشت اشاره اش ماراهم مهمان تماشايشان ميكند. -مثل خانوم ها كه با يك دست  به صورت ميكوبند  ويك هيي...

صحبتهاي حاج آقا راشد رو گوش ميدادم برام جالب بود نخواستم تنها خوري كرده باشم: ميگفتن خونه  مثل مسجد يه مكان مقدسه؛وقتي مسجد به واسطه اي نجس ميشه تا تطهير نشه كسي نمي تونه توش نماز بخونه؛ وقتي كسي توخونه حرف ركيك وزشت ميزنه؛دست درازي ميكنه به بچه اش به همسرش ؛پرخاش ميكنه هواي خونه وفضاشو نجس ميكنه؛ وبايد اون خونه تطهير بشه با خوش رويي با عذر خواهي با گذشت با توبه... اين چند جملشون برام خيلي جذاب بود... تمام اعمال ما حتي حرفهامون روي كائنات تاثير ميذارن؛حالا چطور بد اخلاقي وبد زباني مون روي بچه هاي معصوم وپاكمون بي تاثير باشه... آيا خونه اي كه مدام هوا و در وديوار ش با اهانت وبي حرمتي و شتم نجس ميشه مي تونه جايي براي انسان سازي ...

پيامكي كه برايم آمد : رسول خدا (ص): هركس به فرزند خردسال خود جرعه اي آب بنوشاند؛ خداوند به پاداش او در روز قيامت هفتاد جرعه از آب كوثر به او مي نوشاند. با خودميگويم: سال شصت ويك هجري حتي يك نفر هم ميان آن انبوه لشگر اين حديث را بياد نداشت يا نشنيده بود؛ يا به خاطر بغض صاحب حوض كوثر نشنيده اش گرفتند. ---------------------------------------------------- يادم باشد از اين پس براي شادي دل رباب آبت دهم وثوابش را نثار روحش كنم... منبع:كنز العمال/ج16/ص443    

اينو ديگه كجاي دلم بزارم؟؟؟ قـهرم بلده!!! وقتي چيزي مطابق ميلش پيش نره ودر هرصورت به مرادش نرسه؛ گريه ميكنه و تند تند چاردست وپا ازمنطقه دور ميشه ويه چرخ دور خودش ميزنه وبرمي گرده؛ يا اينكه سرشو ميذاره زمين وگريه ميكنه؛مدل ديگش اينكه خودشو جمع ميكنه مثل يه حالت قوز ... -------------------------------------------------------- كارهايي رو كه مي دونه ما بهش حساسيم رو ياد گرفته وقتي ميخواد اونا رو مرتكب بشه مثل خوردن مهر يا بالا رفتن از بلندي؛ قبلش يه نگاه مرموزي بهمون مياندازه وميخنده وبه سرعت ميره كه عملياتيشون كنه هرچي ما بيشتر بگيم جيزه ونكن اون بيشتر ميخنده وانجام ميده...اينكه تازگيا بهش بي توجهي ميكنيم اونم كمتر كار خطر ناك ميكنه....