پدرو پسر
محبت پدرانه اش حتي از پشت اين همه فاصله و،سيم،وصفر ويك ،قابل لمس بود ودلم راتكان داد...
چه ذوق مي كرد براي در دانه اش... وقتي مي ديد پسر ش اينقدر شبيهش شده...
پسر كو ندارد نشان از پدر، تو بيگانه خوانش نخوانش پسر...
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی