موری ما!
موری ما! رفتیم بهشت زهرا سر مزار شهدای گم نام برای مورچه ها گندم و شادونه ریختن،گل پسر با ولعی بسیار زیاد جمع میکرد و میخورد ومقداری هم تو مشتش ذخیره میکرد
__________
میره سر گونی برنج ومشت مشت از این برنجا برمیداره ومیخوره و گردنشو کجکی میکنه وبه ما که داریم حرص میخوریم لبخند تحویل میده ...
______________
خواستم بگم مام تو خونمون مورچه داریم یه مورچه دوست داشتنی!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
حالا اگه يه غذا كه با كلي عشق براشون پختيم بزاريم جلوشون نگاهش هم نمي كنن
